Eitt løgið skip

Regndropar falla við viðbreknum smellum. Við eini feiandi rørslu tekur Elo skipið fram aftan bak og rættir tað upp móti Súsannu.
- Halt kipp, altso! Súsanna fer eitt fet aftur eftir hæli og hevur aðra hondina fyri bringuna.
Gráir regnblettir breiða seg á tí hvíta seglinum.
- Hetta hevur tú ikki sjálvur gjørt, ha? Súsanna hyggur tortrúgvin at Elo.
- Alt sum tað er. Stoltleikin bukar í kroppinum.
Hon ristir á høvdinum.
- Tað er heilt ótrúliga vakurt, Elo!